Straffe Stories, ons verhaal

We zijn gestart met een groep van een zestal jongeren. Sommige wouden aan hun eigen project werken anderen wouden liever helpen.

Als start stelde onze begeleiders het project voor. We wisten dat we ‘iets’ moesten/mochten doen dat in de tentoonstelling van het MIAT zou terecht komen.

Het was een vage start… .

Kort daarna brachten we een bezoek aan het MIAT. Voor de meesten was het de eerste kennismaking met het MIAT.

Tijdens de rondleiding in het MIAT kregen we meer uitleg van Hilde en Sofie.

Al vrij snel ontstond het idee om iets te maken met verschillende kamertjes. Tijdens de tweede vorming maakten we een kijkdoos. We mochten zelf de inrichting van onze kijkdoos bepalen. Het werden stuk voor stuk ‘mini-woonkamertjes’. We deden dit om een beter idee te krijgen van hoe onze kamers er in het groot zouden uitzien.

Het was leuk om zo snel een eindresultaat te zien. 

Al snel wisten we dat we drie verschillende kamers/boxen zouden maken.De onderste box stelt het verleden voor, de middelste ons leven nu en de bovenste onze toekomst.

Aan de hand van dit kader dachten we na over de drie verschillende thema’s. Voor sommige jongeren was dit niet zo gemakkelijk. Vooral het nadenken over de toekomst.

We zochten ook elk een manier om ons op onze eigen manier uit te drukken. We konden zelf kiezen wat we wouden doen vandaar de grote verschillen van een eigen song tot zelfgemaakte kledij.

Voor het nummer ‘juiste mentaliteit’ kregen Jozef en Nikolas hulp van Mike Claeys. Jozef en Nikolas hebben veel rap en beatbox-ervaring maar ze voelden zich onzeker om in het Nederlands aan de slag te gaan. Met de hulp van Mike slaagden Jozef en Nikolas erin een superliedje te maken.

Langzaam aan kreeg iedereen een idee van hoe de middelste box er zou uitzien.

Soms was het lastig om steeds na te denken over hetzelfde thema. Goed dat we af en toe wat luchtigere zaken deden zoals de film Turquaze bekijken of een uitstap naar IKEA om inspiratie op te doen voor de inrichting van onze boxen.

We gingen vaak winkelen, we hadden veel materiaal nodig om de verschillende boxen mooi te maken.

We kochten ook landkaarten voor in de onderste boxen. We gingen ook shoppen in een Turkse en Bulgaarse winkel. Dit was leuk, we kregen opnieuw het gevoel alsof we in ons  ‘eigen’ land waren.

We zijn ook eens op bezoek geweest naar het Red Star Line museum te Antwerpen, om daar wat meer bij te leren over migratie. 

Na enkele weken konden we echt aan de slag gaan. De boxen waren gemaakt en we konden ze ophalen in het MIAT.

Daarna begonnen we meteen met de kamers te behangen, een vloertje te leggen, kadertjes aan de muur, meubels op de juiste plaats,…

Het was behoorlijk wat werk en niet alles bleef even goed plakken waardoor we vaak opnieuw moesten beginnen.

Na een paar uur werk waren de onderste en middelste box helemaal klaar.

Enkel de bovenste box moest nog ingekleed worden. Hiervoor kwam Wouter Rawoens ons helpen. We vertelden wat onze dromen over de toekomst zijn en op basis daarvan werd een foto gemaakt. Het was de bedoeling zo goed mogelijk dit beeld vast te leggen.

Poseren is iets wat we allemaal graag doen en goed kunnen!

Tijdens de periode dat we aan het project werkten, bezochten we verschillende keren het MIAT. We volgden een druk-workshop, we schreven onze namen en mochten ook onze foto in lino drukken. Aan de hand van een speciale techniek konden we onze foto’s overteken en uitsnijden en kregen we een bijzonder portret. Dit portret hangt in de bovenste boxen, naast onze foto’s.

We hielpen ook mee tijdens de opbouw van de verschillende boxen. Voor het eerst zagen we een glimp van het uiteindelijke resultaat. We zijn trots.